"Dwoje Ludzieńków"
"Dwoje Ludzieńków" रेकर्ड लेबलको आधिकारिक च्यानल - "Sanah & Sobel" मा 04 अप्रिल 2025 मा रिलीज भएको पोलिश मा प्रदर्शन गरिएको गीत हो। "Dwoje Ludzieńków" को बारेमा विशेष जानकारी पत्ता लगाउनुहोस्। [५] को गीतको गीत, अनुवाद, र गीतको तथ्य पत्ता लगाउनुहोस्। आम्दानी र नेट वर्थ इन्टरनेटमा फेला परेको जानकारीको टुक्रा अनुसार प्रायोजन र अन्य स्रोतहरू द्वारा संचित गरिन्छ। कम्पाइल गरिएको संगीत चार्टमा "Dwoje Ludzieńków" गीत कति पटक देखा पर्यो? "Dwoje Ludzieńków" एक प्रसिद्ध संगीत भिडियो हो जसले लोकप्रिय शीर्ष चार्टहरूमा स्थानहरू लियो, जस्तै शीर्ष 100 पोल्याण्ड गीतहरू, शीर्ष 40 पोलिश गीतहरू, र थप।
|
|
Download New Songs
Listen & stream |
|
![[०]](https://popnable.com/images/flags/circle/s/Poland.png){kind=small}
[०]
"Dwoje Ludzieńków" तथ्यहरू
"Dwoje Ludzieńków" ले YouTube मा 4M कुल हेराइ र 52.6K लाईक प्राप्त गरेको छ।
गीत 04/04/2025 मा पेश गरिएको छ र चार्टहरूमा 6 हप्ता बितायो।
म्युजिक भिडियोको मूल नाम "SANAH, SOBEL - DWOJE LUDZIEŃKÓW (B. LEŚMIAN)" हो।
"Dwoje Ludzieńków" युट्युबमा [१] मा प्रकाशित भएको छ।
"Dwoje Ludzieńków" गीत, रचनाकार, रेकर्ड लेबल
Muzyka: sanah, Thomas Leithead-Docherty
Słowa: Bolesław Leśmian
Produkcja: Thomas Leithead-Docherty
Miks, mastering: Millennium Mixing
Scenariusz: Zuzanna Irena Grabowska, Alan Kępski
Reżyseria: Alan Kępski
Ujecia Lotnicze:
Pilot: Paweł Sudoł
Współpraca: Filip Jurzyk
Gaffer: Damian Maleszewski
Spark: Dominik Wrzos
Konsola: Hubert Brzostek
Stylizacje (sanah): Katarzyna Sawnor
Charakteryzacja (sanah): Weronika Wróblewska
Rekwizyty: Klaudyna Moskal
Efekty specjalne: FXB
Koordynacja: Janusz Bykowski, Jacek Bykowski
Lokacje: Jacek Sadokierski
Kierownik produkcji: Nina Krol
Fotosy: Monika Sadłos
Dyżur: Premium Film Daniel Stępiński
Dyżurni: Łukasz Zygmunt, Krzysiek Miętus
Post producer: Jakub Pięta
Post supervisor: Jędrzej Sosnowik
P+C 2025 Magic Records
Publishing: Magic Guesstimate sanah Publishing (MGS Publishing)
Management: Active Rights Management /
@
Project manager: Magic Records /
@
Booking: Active Rights Management /
@
IG:
FB:
Tekst:
Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie,
O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie.
Lecz w ogrodzie szept pierwszy miłosnego wyznania
Stał się dla nich przymusem do nagłego rozstania.
Nie widzieli się długo z czyjeś woli i winy,
A czas ciągle upływał - bezpowrotny, jedyny.
A gdy zeszli się, dłonie wyciągając po kwiecie,
Zachorzeli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Ust ich czerwień zagasła w zimnym śmierci fiolecie,
I pobledli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Chcieli jeszcze się kochać poza własną mogiłą,
Ale miłość umarła, już miłości nie było.
I poklękli spóźnieni u niedoli swej proga,
By się modlić o wszystko, lecz nie było już Boga.
Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata,
By powrócić na ziemię - lecz nie było już świata.
Pod jaworem - dwa łóżka, pod jaworem - dwa cienie,
Pod jaworem ostatnie, beznadziejne spojrzenie.
I pomarli oboje bez pieszczoty, bez grzechu,
Bez łzy szczęścia na oczach, bez jednego uśmiechu.
Ust ich czerwień zagasła w zimnym śmierci fiolecie,
I pobledli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Chcieli jeszcze się kochać poza własną mogiłą,
Ale miłość umarła, już miłości nie było.
I poklękli spóźnieni u niedoli swej proga,
By się modlić o wszystko, lecz nie było już Boga.
Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata,
By powrócić na ziemię - lecz nie było już świata.